Έξι πόντοι από δύο κακές ημέρες; Not bad… (Liverpool – Brighton 1-0)

Μετά από ένα αγχωτικό απόγευμα στο Anfield, η Liverpool κατάφερε να παραμείνει στην κορυφή.

Πριν το παιχνίδι είχα γράψει πως η Liverpool, αν παρουσιαζόταν συγκεντρωμένη αμυντικά και γρήγορη επιθετικά, θα είχε ένα άνετο ενενηντάλεπτο κόντρα στην Brighton. Το πρώτο συνέβη, για τουλάχιστον 75 λεπτά, το δεύτερο όμως ήταν αυτό που πραγματικά κόντεψε να της κοστίσει, μιας και οι «αργοί» και δίχως έμπνευση Reds δεν κατάφεραν να τελειώσουν το παιχνίδι από νωρίς.

Τα πρώτα εικοσιπέντε λεπτά της αναμέτρησης ήταν αυτά που πρέπει να γράψει κανείς στη λίστα με τα θετικά του αποψινού παιχνιδιού. Και μόνον αυτά. Η Liverpool ήταν πράγματι γρήγορη, γύριζε τη μπάλα, απειλούσε με ατομικές διεισδύσεις. Στο 4′ ο Mane σημείωσε την πρώτη καλή στιγμή, παίρνοντας το στρώσιμο του Salah εντός περιοχής και στέλνοντας τη μπάλα σύριζα από το αριστερό κάθετο δοκάρι του Ryan. Στο 8′, ο τελευταίος έκανε τρομερή απόκρουση σε κοντινή κεφαλιά του Firmino ύστερα από σέντρα του Robertson, με το Anfield να ζεσταίνεται. Η επιθετική…θύελλα της Liverpool συνεχίστηκε με τον διαιτητή Kavanagh να αρνείται πέναλτι σε χέρι στο 10′ και τον Arnold να στέλνει την μπάλα στο δοκάρι μετά από εκτέλεση foul. 

Με τον Salah να κινείται στους χώρους που δημιουργούσε ο Firmino τραβώντας χαμηλά έναν τουλάχιστον stopper, τον Milner να κινείται δεξιά στο χώρο που υποτίθεται πως ήταν του Salah και τον Keita να κρατιέται χαμηλά κοντά στον Wijnaldum για να διατηρούνται οι ισορροπίες, υπήρχε έντονη η αίσθηση ότι η Liverpool έπρεπε να σκοράρει, μιας και είχε το momentum. Τελικά αυτό έγινε στο 22′, όταν μετά από κλέψιμο του Milner ψηλά, ο Firmino έσπασε την μπάλα στον Salah και ο Αιγύπτιος την έστειλε με χειρουργική ακρίβεια στην απέναντι γωνία του Ryan. 1-0! 

Ο ρυθμός έκτοτε έπεσε δραματικά, με την Liverpool να μην ξαναφορτσάρει ποτέ ξανά στο παιχνίδι, δυστυχώς όχι επειδή δεν ήθελε (θα το προτιμούσα) αλλά επειδή δεν μπορούσε! Τα πολλά λάθη μπροστά – στις τελικές πάσες – συνεχίστηκαν, με τους Reds να μην μπορούν να συνεργαστούν αποτελεσματικά.

Το δεύτερο ημίχρονο ανήκε στην Brighton, όχι επειδή κυριάρχησε, αλλά επειδή ήταν συνολικά πολύ καλύτερη. Η ομάδα του Hughton πίεσε αρκετά στο πρώτο τέταρτο του β’ ημιχρόνου, με τον Knockaert να χάνει μεγάλη ευκαιρία με γυριστό σουτ που κατέληξε άουτ στο 47′. Η Liverpool ισορρόπησε, με ένα…2-3-5 (λόγω προωθημένων πλάγιων μπακ), κράτησε μπάλα αλλά δεν μπόρεσε να απειλείσει καθόλου. Τουναντίον, ο Alisson έπαιξε αρκετές φορές με τη φωτιά πίσω, δίνοντας θάρρος στους φιλοξενούμενους.

Στο 86ο λεπτό, ο Arnold έχασε μοναδική ευκαιρία να τελειώσει το ματς, με σουτ σε πλήρη ισορροπία με το αριστερό πόδι να περνά άουτ. Ήταν η μοναδική καλή στιγμή της Liverpool σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, με την Brighton να καθαρίζει τα πάντα και στον αέρα. Και αυτό (την μηδενική παραγωγή) κινδύνεψαν να το πληρώσουν οι Reds, όταν ο Gross στο 89′ έπιασε ολομόναχος μια κεφαλιά εντός περιοχής, με τον Alisson να αποκρούει εντυπωσιακά σε κόρνερ.

Λίγο αργότερα, ο Kavanagh σήμανε τη λήξη του παιχνιδιού, ενός παιχνιδιού που βρήκε τη Liverpool στην κορυφή της βαθμολογίας με 9 βαθμούς, 3/3 νίκες και 0 γκολ παθητικό. Ενός παιχνιδιού που, όμως, σήμανε καμπάνες κινδύνου για την απόδοση παικτών μεμονωμένα και ομάδας συνολικά, αφού οι τρεις της επίθεσης κινήθηκαν σε πολύ ρηχά νερά, οι τρεις του άξονα έμοιαζαν σχετικά κουρασμένοι και μόνον οι αμυντικοί παρέμειναν – τουλάχιστον αμυντικά – σταθεροί στις καλές εμφανίσεις.

Liverpool: Alisson – Alexander-Arnold ((88′ Matip), Gomez, Van Dijk, Robertson – Wijnaldum, Milner, Keita (66′ Henderson) – Salah, Mane (79′ Sturridge), Firmino.

Brighton: Ryan – Montoya, Balogun, Duffy, Bong – Knockaert (75′ Jahanbakhsh), Stephens, Propper, March (74′ Locadia) – Bissouma – Murray.