Liverpool – Napoli 5-0: Τρομακτική στην πρόβα τζενεράλε…

Η Liverpool παρουσιάστηκε σκασμένη μεν, πανέτοιμη δε και ο Νίκος Γιαμπολδάκης αναλύει όσα είδαμε στο προτελευταίο φιλικό των Reds. 

Σε ένα κατάμεστο από Ιρλανδούς Aviva Stadium, που κατακλύστηκε από φωνές που τραγουδούσαν το «You ‘ll Never Walk Alone» πριν τη σέντρα, η Liverpool έδωσε στο κοινό της αυτό ακριβώς που ήθελε: πέντε αφορμές για πανηγυρισμούς, καμιά για στεναχώρια και λίγα αυτόγραφα στο τέλος.

Στην πρόβα τζενεράλε πριν την πρεμιέρα με τη West Ham, με τον Alisson Becker να πραγματοποιεί ενθαρρυντικό ντεμπούτο κάτω από τα δοκάρια της εστίας των Reds, με Firmino και Arnold να παίρνουν τα πρώτα τους λεπτά συμμετοχής και με τον James Milner να αποχωρεί λίγο πριν τη μια ώρα παιχνιδιού με χτύπημα στο κεφάλι, η Liverpol επικράτησε άνετα με 5-0 έναντι της Napoli. Οι Ιταλοί του Carlo Ancelotti δεν είχε ούτε κίνηση, ούτε φαντασία, ούτε απαντήσεις στις αντεπιθέσεις των παικτών του Klopp. 

11άδα πρώτου ημιχρόνου:

Alisson – Clyne, Gomez, van Dijk, Robertson – Wijnaldum, Milner, Keita – Salah, Mane, Firmino.
Για πρώτη φορά, η τριάδα της επιθετικής γραμμής ξαναβρέθηκε στο γήπεδο, με τον Firmino, ωστόσο, σαφώς ανέτοιμο. Ο Sadio Mane ήταν και πάλι ο κορυφαίος των επιθετικών τόσο με όσο και χωρίς τη μπάλα, ενώ έκανε και την assist στον Milner για το 1-0 στο 4′, ένα πολύ όμορφο γκολ που προήλθε από άμεσο κλέψιμο του Clyne ψηλά. 

Στο 9′, ο Wijnaldum έκανε το 2-0 με κεφαλιά από σέντρα του Milner και άρχισε να ξετυλίγει το νήμα ενός πολύ ωραίου απογεύματος. Η Liverpool δεν δημιούργησε αρκετά στο πρώτο μέρος, πάντως, με τον Salah να τα βρίσκει σκούρα κόντρα στον Koulibaly, τον Firmino να ψάχνει τα πατήματα του και την ομάδα να φαίνεται γενικότερα «μπουκωμένη», σκασμένη, από τις σκληρές προπονήσεις στη Γαλλία. Οι ιδέες, όμως, ήταν πολύ καλές, όπως και οι κινήσεις. Μια φρέσκια Liverpool, ακόμα και έχοντας δώσει την κατοχή στη Napoli ήδη από το τέταρτο, θα μπορούσε ενδεχομένως να σκοράρει τουλάχιστον δύο ακόμα φορές στο πρώτο μέρος.

Στα θετικά, επιπλέον, η καλή συνεργασία και η σταθερότητα των Gomez-Dijk, η πολύ θετική εμφάνιση των δύο πλάγιων backs, Clyne και Robertson, με τον δεύτερο να έχει περισσότερη δουλειά αμυντικά, καθώς και το «μήνυμα» του 32χρονου James Milner ότι η Liverpool μπορεί να στηρίξει ακόμη πολλά πάνω του. Ο Wijnaldum ήταν εκνευριστικά ο ίδιος χρήσιμος παίκτης που ξέρουμε για άλλη μια φορά, ενώ ο Keita, όλα τα 68 λεπτά που έπαιξε, έδειξε ότι μπορεί να βελτιώσει τόσο την επίθεση όσο και την άμυνα.

Οι δυο ομάδες σκόραραν στο 33′ (Firmino) και στο 43′ (Callejon), τέρματα που ακυρώθηκαν για offside. 

11άδα δευτέρου ημιχρόνου:
Alisson – Clyne (61′ Arnold), Gomez (76′ Phillips), Dijk, Robertson (61′ Moreno) – Wijnaldum (61′ Jones), Milner (54′ Fabinho λόγω τραυματισμού), Keita (68′ Origi) – Salah (61′ Solanke), Mane (61′ Sturridge), Firmino (45′ Shaqiri).

Όπως ήταν αναμενόμενο, η μοναδική αλλαγή του ημιχρόνου ήταν ο Firmino, ενώ ο Klopp προετοίμασε 6 αλλαγές για το 60λεπτο, με τον Fabinho να μπαίνει λίγο νωρίτερα αντί του Milner, αφού ο Άγγλος αποχώρησε με τραυματισμό στο κεφάλι. 68 λεπτά αγωνίστηκε ο Keita, ένα ημίχρονο για τον Shaqiri, ενώ Alisson και van Dijk ήταν οι μοναδικοί που έβγαλαν όλο το 90λεπτο.

Από μία ξαφνική αντεπίθεση τριών πασών, από τις πολλές που προσπάθησε να βγάλει η Liverpool απόψε, Robertson-Mane συνεργάστηκαν για να βγάλουν μπροστά τον αενάως κινούμενο Shaqiri, ο Ελβετός βρήκε υπέροχα τον Salah στο δεύτερο δοκάρι, και ο Αιγύπτιος, παίρνοντας το rebound της κακής απομάκρυνσης του R. Albiol έστειλε την μπάλα στις αράχνες, γράφοντας το 3-0 για τη Liverpool, στο 57′. Οι αλλαγές του 60 έφεραν τον Sturridge στην κορυφή και τον Curtis Jones στον αγαπημένο του (και μας) άξονα. Ο Daniel, ο παλιός καλό Daniel, χρειάστηκε τρεις φάσεις για να σκοράρει: νικήθηκε από πλάγια θέση αρχικά με συρτό σουτ, αστόχησε από την ίδια θέση αργότερα με μια κλασική λόμπα Sturridge που δεν έπιασε ακριβώς και τελικά κάρφωσε το 4ο (73′) υπό έξαλλους πανηγυρισμούς των φιλάθλων που τον αγαπούν και περιμένουν να τον ξαναδούν στη δαιμονιώδη φόρμα που είχε αγγίξει κάποτε. Τρεις φάσεις σε 12 λεπτά, τις οποίες έφτιαξε, κυνήγησε, επεδίωξε με τις κινήσεις του. 

Απολαυστικός ήταν, όμως και ο Jones, που αν και στα 17 του θα του έδινα να φιλάει την επιχείρηση μου (ή θα μπορούσα να τον βάλω πρόεδρο σε κάποια ομάδα, πχ Ιωνικό), αφού η ωριμότητα του τρομάζει. Το ίδιο και αυτή του Phillips, ο οποίος αν και έπαιξε μόλις 14′ με το ματς να έχει τελειώσει, κατάφερε να ξανακάνει αισθητή την εμφάνιση του με ένα εντυπωσιακό block σε σουτ αντιπάλου, block που ολοκλήρωσε πεσμένος αφού η μπάλα αρχικά κόλλησε στα πόδια του, με αποτέλεσμα να τραυματίσει (ελπίζουμε ελφρά) και τον αριστερό του ώμο.

Ένα λεπτό μετά την είσοδο του Phillips στο παιχνίδι, η Liverpool σκόραρε και το 5ο τέρμα της, με τον DS να κάνει την «crossfield ball of his life», όπως είπαν και οι σπίκερς του LFC TV,  τη διαγώνια-50άρα μπαλιά της ζωής του στον Alberto Moreno, που «σκότωσε» με δυνατό διαγώνιο σουτ τον Ορέστη Καρνέζη.

Θα μπορούσε να υπάρξει και έκτο, όταν ο Solanke χαράμισε την ενδεχόμενη δεύτερη assist του Sturridge, στέλνοντας τη μπάλα πάνω στον Καρνέζη. Τελειώνοντας, αξίζει να σημειωθεί και να μην περαστεί ασχολίαστη η εμφάνιση του Shaqiri, ο οποίος εκτός από το πολύ τρέξιμο, είχε πολλές και έξυπνες ιδέες μπροστά, φτιάχοντας παιχνίδι και θέτοντας τους συμπαίκτες του σου σε πλεονεκτικές καταστάσεις.