Liverpool – Dortmund 1-3: Η ανάλυση μιας περίεργης ήττας

Ο Νίκος Γιαμπολδάκης εξηγεί πώς μετά από μια ήττα με 3 γκολ η άμυνα βαθμολογείται με 10 και αναλύει τις εμφανίσεις των ποδοσφαιριστών της Liverpool

Η Liverpool δέχθηκε τρία γκολ μέσα σε 24′ λεπτά και κανείς δεν κατάλαβε πώς συνέβη κάτι τέτοιο σε ένα ματς…σούπα. Ο Christian Pulisic ήταν αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος του γηπέδου, αυτός που με την είσοδο του στο παιχνίδι άλλαξε άρδην το σκηνικό σκοράροντας δις και κάνοντας τα πάντα μέχρι να σκοράρει ο Larsen το τρίτο. Για ακόμα ένα παιχνίδι, ωστόσο, η Liverpool απέδειξε πως δεν έχει πρόβλημα στην άμυνα; How come? Θα εξηγήσω.

Ο Jurgen Klopp παρέμεινε πιστός στο σχέδιο των δύο 11άδων – μια σε κάθε ημίχρονο – μιας και ακόμα είναι αρκετά νωρίς για να «βγάλουν» περισσότερα λεπτά οι ποδοσφαιριστές του. Και αρχίζοντας, φυσικά, να ξεχωρίζει βασικούς από αναπληρωματικούς/μικρούς, έθεσε την ομάδα σε δύο tests: test άμυνας στο πρώτο ημίχρονο και test επίθεσης στο δεύτερο, προσαρμόζοντας ανάλογα και τα πρόσωπα. Η 11άδα του πρώτου μέρους, λοιπόν, είχε ως εξής:

Karius – Clyne, Matip (22′ Gomez), Van Dijk, Robertson – Fabinho, Jones, Lallana – Camacho, Markovic, Origi.

6/11 αποτελούν έναν κορμό βασικών αμυντικών, δηλαδή ο τερματοφύλακας, μια ολοκληρωμένη αμυντική τετράδα και ο Fabinho μπροστά της. Οι υπόλοιπες θέσεις δεν ένοιαξαν και πολύ τον Jurgen Klopp, που γι’ αυτό «χαράμισε» στο α’ μέρος τον Origi που ούτως ή άλλως δεν του έχει δώσει ακόμα κανέναν λόγο για να τον προσέξει, καθώς και τους Markovic – Camacho. 

Το αμυντικό test του πρώτου ημιχρόνου, λοιπόν, ήταν άκρως επιτυχημένο: 0 σουτ για την Dortmund, κλειστοί διάδρομοι, καλά μαρκαρίσματα και τελικό 1-0 μετά απο 45′, με γκολ αμυντικού (VvD)! Άριστα 10 λοιπόν σε μια άμυνα που δεν κλονίστηκε ακόμα και παρά την ξαφνική αλλαγή του Matip (αποχώρησε τραυματίας) από τον Gomez στα μέσα του ημιχρόνου. Στον αντίποδα, βέβαια, η Liverpool σημείωσε μόλις μια τελική και είχε απλώς καλή κυκλοφορία αδυνατώντας να γίνει επικίνδυνη, για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω (αμυντικό test). Πιο αναλυτικά και προσωπικά τώρα:

Ο Loris Karius έκανε άλλη μια γκάφα μεγατόνων, στο 3ο λεπτό, δίνοντας με τα πόδια τη μπάλα ακριβώς πάνω σε αντίπαλο, ο οποίος δεν κατάφερε να βρει εστία από τα μισά κέντρου και γραμμής out και όσο ο Karius ήταν εκτός περιοχής. Ο Γερμανός έδειξε πιο σταθερός αργότερα, αλλά έκανε και άλλο λάθος, στο τρίτο γκολ (90′), όταν με απόκρουση του στο πρώτο σουτ έστειλε τη μπάλα πάνω στον Larsen. Ακολούθησε δριμεία επίθεση μέσω social media την οποία απέκρουσε με το παρακάτω post.

Οι αμυντικοί, όπως είπα και προηγουμένως, ήταν άψογοι. Virgil βράχος, Gomez ώριμος και απλός, Robertson πάνω κάτω (είχε και την assist στο γκολ του VvD) και Clyne αποτελεσματικός αμυντικά, μηδέν επιθετικά, βέβαια, για άλλη μια φορά. Μπροστά τους ο Fabinho έπαιξε απλά μοιράζοντας τη μπάλα, χωρίς να πάρει πάντως περαιτέρω ρίσκα στο επιθετικό κομμάτι. Ο Lallana έτρεξε υπερβολικά φτιάχνοντας χώρους, παίρνοντας ρόλο play-maker και πατώντας περιοχή, ενώ ο Jones πήρε λιγότερες πρωτοβουλίες συγκριτικά με προηγούμενα παιχνίδια. 

Αποκαρδιωτικοί οι επιθετικοί από την άλλη: ο Origi δεν μπορεί να φτάσει στην μπάλα, αργά sprints και κακά κοντρόλ, ο Markovic απλώς υπάρχει δίχως να γίνεται ποτέ απειλητικός, ενώ ο Camacho ήταν αρκετά ενεργητικός, ωστόσο δεν είχε καθόλου επιθετικές βοήθειες από τον Clyne.

Στο δεύτερο ημίχρονο, αντίθετα, αυτό που ένοιαζε τον Klopp ήταν το επιθετικό κομμάτι: μέσα Keita, μέσα Milner, μέσα και Sturridge, εντολή για pressing ψηλά και η Liverpool έμοιαζε πράγματι να κατάπιε την Dortmund. Όλοι περιμέναμε το δεύτερο γκολ, ώσπου ξαφνικά ο Pulisic βουτά πάνω στον Klavan και – μάλλον λόγω της εθνικότητας του – παίρνει το penalty από τον Αμερικανό διαιτητή, το οποίο μετουσιώνει σε γκολ. 1-1 (66′). Κάπου εκεί σταμάτησαν και οι ευκαιρίες για τη Liverpool, η οποία προηγουμένως πατούσε εύκολα περιοχή και έχασε μεταξύ άλλων μια μοναδική ευκαιρία στο 63′, όταν ο Ojo σε τετ-α-τετ με τον Hitz νικήθηκε και η μπάλα κατέηξε στο οριζόντιο δοκάρι. Για να καταλάβετε τη διαφορά των δύο ημιχρόνων, οι Reds στο δεύτερο έκαναν 7 τελικές! Η 11άδα του δευτέρου ημιχρόνου ήταν η εξής: 

Karius – Clyne (61′ Phillips και πήγε stopper), Gomez (61′ πήγε δεξί μπακ), Klavan, Moreno – Milner, Woodburn, Keita – Ojo, Solanke, Sturridge.

Με τετράδα αναπληρωματικών αμυντικών στο μεγαλύτερο διάστημα του ημιχρόνου, δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον η αμυντική συμπεριφορά της ομάδας και δεν είναι τυχαίο πως η Liverpool δέχθηκε και τα τρία γκολ αφού αποχώρησε και ο τελευταίος βασικός της αμυντικός, ο Clyne.

Στο κέντρο, ο Milner κρατούσε τις ισορροπίες, έχοντας μπροστά του έναν Woodburn που για ακόμα ένα ματς έδειχνε να διστάζει να πάρει πρωτοβουλίες και έναν εκπληκτικό Keita που αποτελεί τον ορισμό του «παίκτη Klopp». Ο άσος από τη Γουινέα είχε 2 κλεψίματα και 1 κόψιμο στα πρώτα 6 (!) λεπτά του ημιχρόνου, βγάζοντας κόντρες, κάνοντας τρίπλες ώστε να πατήσει περιοχή και παίζοντας πολύ δυναμικά. 

Μπροστά, ο Ojo έδειξε και πάλι πως το δυνατό του στοιχείο είναι ο ρυθμός, χάνοντας όμως και την ευκαιρία να σκοράρει το δεύτερο του τέρμα στην προετοιμασία, ο Solanke απέδειξε πως δεν μπορεί να παίξει ως εξτρέμ (και δεν είναι κακό αυτό), ενώ ο Sturridge χτύπησε για άλλη μια φορά το κουδούνι στη…ρεσεψιόν της Liverpool φωνάζοντας «παρών» και αναγκάζοντας τον JK να σκεφτεί πολύ σοβαρά την περίπτωση του τις επόμενες ημέρες. Εκπληκτικός ρυθμός, ταχύτητα, τεχνική και δημιουργικότητα.

Το «0» ενεργητικό του δευτέρου ημιχρόνου αδικεί τη Liverpool, πάντως ας υπολογίζουμε και τις επιστροφές Mane, Salah, Firmino οι οποίες θα αναβαθμίσουν την επιθετική γραμμή της ομάδας.

Να σημειωθεί πως το 1-2 ήρθε από υποδειγματική επίθεση της Dortmund, από τον Hitz ως τον Pulisic, που έπιασε στον ύπνο τη Liverpool.

Επόμενη φιλική αναμέτρηση τα ξημερώματα της Πέμπτης, 26/7, στις 03:00 κόντρα στη Manchester City.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *