Θα ήταν ασφαλής με 3 γκολ, έπαιξε για να βάλει 3 γκολ (Liverpool – Napoli μέσω xGoals)
Ο Νίκος Γιαμπολδάκης αρνείται να πειστεί πως θα δει καλύτερη εμφάνιση ομάδας από αυτήν της Liverpool στο 1-0 κόντρα στην Napoli. Ό,τι στοιχείο βρεθεί μπροστά του τον επιβεβαιώνει.
Τα περί τακτικής τα γράψαμε, εξηγώντας τι πήγε καλά για την Liverpool (όλα), τι σκέφτηκε καλά ο Ancelotti και τι έκανε λάθος, αριθμούς και στρατηγικές καθόλη τη διάρκεια της αναμέτρησης των «κόκκινων» με τους Ναπολιτάνους. Σε εντελώς post-game χαρακτήρα, τώρα, έρχονται τα xGoals της αναμέτρησης να επιβεβαιώσουν πως αυτό που έκανε η Liverpool εχθές μπορεί να γραφτεί σε κόμικ, να ειπωθεί σε θρύλους και να γίνει μία φορά στην πραγματικότητα.
Πριν το παιχνίδι, κανείς δεν πίστευε πως η Paris Saint-Germain θα κατάφερνε να μην κερδίσει τον Ερυθρό Αστέρα στη Σερβία, αποτέλεσμα που θα έδινε ανεξαρτήτως αποτελέσματος την πρόκριση τόσο σε Liverpool όσο και σε Napoli, οπότε βάλαμε και βάλανε κάτω τους αριθμούς: 1-0 υπέρ των Reds τους δίνει πρόκριση, ενώ αν δεχτούν ένα γκολ (δεν επρόκειτο να κυνηγήσει παραπάνω η Napoli), θα έπρεπε να βάλουν 3. Τι έκανε η Liverpool; Φάσεις για ακριβώς 3 γκολ!
Η ζημιά θα μπορούσε να έχει γίνει ανά πάσα στιγμή, όπως και αποδείχθηκε, με τον Milik να χάνει μοναδική ευκαιρία στο 91′ (!), όταν είδε τον Alison Becker να οριζοντιώνεται σαν τείχος μπροστά του και να αποκρούει το γυριστό σουτ του. Γνωρίζοντας το πολύ καλά αυτό, η Liverpool δεν επαναπαύτηκε μετά το 1-0, λαμβάνοντας το ρίσκο να πλησιάσει τα 3 γκολ νωρίτερα, αντί να τα κυνηγάει στο τέλος. Ήταν ο αρχικός στόχος, αν κρίνουμε από την ωριμότητα του Klopp και την ρεαλιστική του άποψη για το κάθε φορά συμβαίνον, αλλά και από τον τρόπο που αγωνίζονταν οι ποδοσφαιριστές του, προφανώς όχι συνεπαρμένοι από την ατμόσφαιρα του Anfield αλλά από εντολές του προπονητή τους.
Το έφερε εκεί που ήθελε
Το γκολ του Salah στο 33ο λεπτό δεν ήρθε και υπερβολικά νωρίς αλλά καθόλου αργά επίσης. Το 1-0 του Αιγύπτιου έκανε την Napoli να κυνηγά – θεωρητικά – επί 53 συνολικά και με τις καθυστερήσεις λεπτά το σκορ, ένα δικό της γκολ. Αυτό, αυτομάτως, έδωσε στην Liverpool περισσότερο χώρο στις αντεπιθέσεις, παίζοντας με μια 6άδα από το κέντρο και μπροστά που δουλεύει το counter-attacking μαζί από πέρυσι!
Μόνο στο δεύτερο ημίχρονο, η Liverpool δημιούργησε 14 τελικές (μόλις 6 στο πρώτο) συνολικής αξίας 2,5 γκολ (!), με τον Mane, κυρίως, να τις χάνει (photo πάνω). Θυμόμαστε, επίσης, κάποιες αντεπιθέσεις που κόπηκαν τελευταία στιγμή και δεν οδήγησαν σε μετρήσιμη σε xGoals τελική, όπως η φάση που ο Raul Albiol ανέκοψε οριακά την κάθετη του Firmino προς τον Mane. Οι καλύτερες και περισσότερες από αυτές, μάλιστα, έγιναν ακριβώς μόλις ολοκλήρωσε ο Ancelotti τις 3 αλλαγές του, μιας και τότε ήταν που η Napoli πήρε κατοχή και θάρρος, δίνοντας την ευκαιρία στους γηπεδούχους να κάνουν… πάρτι στην κόντρα!
Σπουδαία αμυντική στρατηγική – Εγρήγορση κόντρα στο… άχρηστο 4-4-2
Επιπλέον, μια ματιά στους παρακάτω χάρτες (επίσης από την 11tegen11 και το betweentheposts.net) μας δείχνει πόσο έξυπνα έπαιξε την άμυνα της η Liverpool αλλά και πόσο εύκολα «αχρήστευσε» το θέσφατο ενός 4-4-2 που οφείλει να οδηγεί τον αντίπαλο μακρυά από τον άξονα και να κλέβει μπάλες εκεί.
Αναφορικά με την άμυνα (photo κάτω), η Liverpool δεν επέτρεψε καμία πάσα διά μέσου του άξονα, πιέζοντας ακαριαία τους Hamsik και Allan όταν έπαιρναν την μπάλα από τους stoppers, απομονώνοντας έτσι τους δύο ικανούς φορ της Napoli και ειδικά τον Mertens. Απομόνωσε, επίσης, και τον Callejon που ακούμπησε μπάλα μοναχά στις αντεπιθέσεις των Ιταλών και οδήγησε την ομάδα του Ancelotti να επιτίθεται, όταν δοκίμαζε, από την αδύναμη αριστερή της πλευρά, με τους Rui και Ruiz.
*Οι βούλες δείχνουν την μέση θέση που κάθε παίκτης έκανε τις επαφές του με την μπάλα, και το μέγεθος τους τον αριθμό των επαφών.
*Τα βέλη δείχνουν τις κατευθύνσεις των πασών που παίχτηκαν περισσότερες από 5 φορές, και το έντονο χρώμα τους τον μεγαλύτερο αριθμό της επανάληψης αυτής.
Στο επιθετικό κομμάτι τώρα (photo κάτω), κοιτώντας το κατά βάση παρόμοιο μέγεθος κάθε κόκκινης βούλας, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Liverpool περνούσε με ευκολία την μπάλα από τα πόδια όλων των παικτών της. Πιο συγκεκριμένα τώρα, τα πολύ έντονα βέλη από τους δύο πλαϊνούς μπακ προς τους έχοντες συγκλίνει Mane και Salah, αποτυπώνει το πόσο εύκολα μπορούσαν οι Reds να «αχρηστεύουν» το 4-4-2 της Napoli. Οι Ιταλοί οδηγούσαν κατά βασική αρχή του συστήματος τις επιθέσεις των Άγγλων στις πτέρυγες, όμως αντί να γίνουν επιθετικοί στην άμυνα τους εκεί, αντίθετα επέτρεπαν διαδρόμους πάσας προς πολλές κατευθύνσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πόσο χρόνο και χώρο είχε ο Milner, πριν βρει τον διάδρομο της πάσας στον Salah στην φάση του 1-0.
Τελευταία αξιοσημείωτα στοιχεία το πόσο κοντά με τους επιθετικούς έπαιζαν τα δύο 8άρια της Liverpool, δημιουργώντας γωνίες και τρίγωνα για κάθετες ή απλώς διατήρηση της κατοχής, το πόσο ψηλά στο γήπεδο έκαναν τις επαφές τους οι δύο target men των Reds, Salah και Mane και, τέλος, πόσες φορές άλλαξε την μπάλα με τους αμυντικούς του ο Alison, δείγμα της ψυχραιμίας και μιας τακτικής-κλειδιού όσον αφορά στην κυκλοφορία της μπάλας και την εξάντληση των Ιταλών επιθετικών.
All in all, ήταν μια εμφάνιση για την οποία δεν χορταίνουμε να μιλάμε, να γράφουμε και να σχολιάζουμε. Δόξα τω Θεώ, δεν είχαμε δουλειά το βράδυ της Τρίτης.