Klopp: «Υποφέραμε στο πρώτο ημίχρονο – ευτυχώς αντιδράσαμε»

Ο Jurgen Klopp ήταν χαρούμενος που η Liverpool έβγαλε σωστή αντίδραση στο δεύτερο ημίχρονο, ώστε να πάρει την πρόκριση για τον τελικό στο Παρίσι, στις 28 του μηνός.

Οι Reds βρέθηκαν με 2-0 πίσω στο σκορ, στο πρώτο ημίχρονο, με τα γκολ των Dia και Coquelin να ισοφαρίζουν το σκορ του πρώτου αγώνα.

Όμως τα γκολ των Fabinho, Diaz και Mane έφεραν τούμπα το παιχνίδι και ταυτόχρονα έδωσαν και την πρόκριση για τον μεγάλο τελίκο του Champions League.

Δείτε τι είχε να πει ο Klopp:

Για το τι είπε στους παίκτες του στο ημίχρονο…

«Απλά τους είπα να παίξουν καλύτερα από ότι στο πρώτο ημίχρονο. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις όταν δε μπορούμε να βρούμε τρόπο για να μπούμε στο παιχνίδι, προσπαθούμε να βρούμε μία στιγμή όπου κάναμε αυτό που έπρεπε. Οπότε όταν πήγαμε στα αποδυτήρια, είπα στον Pete ‘ Βρες μου μία στιγμή όπου πραγματικά κάναμε αυτό που θέλαμε να κάνουμε εξ αρχής’. Και όταν τον ρώτησα μου είπε ότι δε βρήκε. Αλλά ήταν ξεκάθαρο ούτως ή άλλως».

«Η αρχή του παιχνιδιού ήταν πολύ δύσκολη για μας, πραγματικά εντυπωσιαστήκαμε από το πως μπήκαν στο παιχνίδι. Δεν μπορούσαμε να δημιουργήσουμε παιχνίδι, ούτε κάναμε σωστές κινήσεις, και ξαφνικά διώχναμε τη μπάλα μακριά και απλά πιέζαμε καταστάσεις. Είχαμε μερικές στιγμές που θα μπορούσαμε να γίνουμε απειλητικοί, αλλά ποτέ αρκετές για να αποκτήσουμε momentum. Οπότε απλά εξηγήσαμε στα παιδιά σε ποιους χώρους έπρεπε να παίξουμε, και τι έπρεπε να κάνουμε πιο έξυπνα γιατί στο πρώτο ημίχρονο δεν είχαμε αρκετές κινήσεις από τους παίκτες μας. Δε μπορούσαμε να βρούμε τους μέσους μας στο μεσοδιάστημα γιατί δεν ήταν εκεί, και οι επιθετικοί μας ήταν στην ίδια θέση, ο Sadio αριστερά, ο Mo δεξιά και ο Diogo στο κέντρο. Δεν υπήρχε ευελεξία οπότε έπρεπε να αλλάξουμε κάτι για να τους δημιουργήσουμε προβλήματα. Λόγω του τρόπου που αμύνονταν, πέσαμε στην παγίδα τους και αυτό έπρεπε να το αλλάξουμε».

Για το πως νίωθει που φτάνει στον τρίτο του τελικό στο Champions League με τη Liverpool…

«Απίστευτο συναίσθημα, νιώθω φυσικά λες και είναι η πρώτη φορά, γιατί πάντα είναι ξεχωριστό. Είναι για μένα, η καλύτερη διοργάνωση στον κόσμο. Το λατρεύω το Champions League, λατρεύω τον ήχο, τα βράδια, τα πάντα. Σέβομαι απόλυτα τη Villarreal και αυτό το απίστευτα όμορφο γήπεδο, αυτό που κάνει ο κόσμος τους είναι φανταστικό, όπως επίσης και η δουλειά που κάνει ο Unai είναι εξίσου φανταστική – το πως οι παίκτες του μας έβαλαν σε τεράστια πίεση. Οπότε το νιώθω ξεχωριστό γιατί ήταν δύσκολο για μας, αλλά στο τέλος αξίζαμε την πρόκριση, οπότε αυτό είναι πολύ ωραίο».

«Πραγματικά συγχαρήτηρια στους παίκτες μου. Πριν το παιχνίδι τους είπα ότι θα ήθελα να διαβάζω στις επικεφαλίδες για αυτό το παιχνίδι ‘Τα mentality monsters ήρθαν στην πόλη’ επειδή ήθελα από την πρώτη στιγμή να δείξουμε ότι θέλουμε την πρόκριση με ακόμη μια νίκη και όχι να υπερασπιστούμε το πρώτο αποτελέσμα. Για αυτό και έμεινα έκπληκτος από τον τρόπο που η Villarreal μας ξάφνιασε στο πρώτο ημίχρονο αλλά μετά ο τρόπος που γυρίσαμε το παιχνίδι ήταν ξεχωριστός. Με τα 500 παιχνίδια που έχουν παίξει τα παιδιά – γιατί τόσα αισθάνομαι ότι έχουμε παίξει – είναι απολύτως φυσιολογικό να συμβεί αυτό που έγινε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά ο τρόπος που αντιδράσαμε ήταν πολύ ωραίος και είμαστε πολύ χαρούμενοι με αυτό».

Για το impact του Diaz στο παιχνίδι…

«Ήταν πολύ επιδραστικός. Αλλά αυτό που δε μου αρέσει είναι η επόμενη ιστορία που θα δημιουργηθεί ότι ο Diogo Jota ήταν το πρόβλημα: δεν ήταν το πρόβλημα απλώς κάτι έπρεπε να αλλάξουμε. Μπορείς να το κάνεις με το να εξηγήσεις κάποια πράγματα, που το έκανα στο ημίχρονο, αλλά μετά θες και φρέσκα πόδια. Ξαφνικά ο Sadio είχε συμμετοχή στο παιχνίδι, και δεν είχε να κάνει με τη θέση που έπαιζε, αλλά ότι δεν υπήρχε καλή επικοινωνία από μέρους μας στο πρώτο ημίχρονο. Σε ορισμένες καταστάσεις ήθελα τον Mo και τον Sadio ψηλά και στις πτέρυγες αλλά όχι σε στιγμές που είχαμε ανοιχτό γήπεδο. Οπότε ακόμη και που έχουμε δουλέψει τόσα χρόνια μαζί, δεν κάναμε αυτά που έπρεπε, απλά σήμαινε πολλά αυτή η πρόκριση. Στο πρώτο ημίχρονο δεν ήμασταν ο εαυτός μας, αλλά στο δεύτερο ήμασταν για αυτό και κερδίσαμε. Ναι φυσικά ο Luis βοήθησε και πέτυχε και γκολ και είχε κι άλλες στιγμές. Η πρώτη φάση ήταν όταν επιχείρησε να κάνει κάτι σαν ‘ψαλιδάκι’, αν είχε κοντρολάρει με το στήθος ίσως να είχε σκοράρει. Αλλά ναι, μια εξαιρετική εμφάνιση».

Για το γεγονός ότι η Liverpool έγινε η πρώτη ομάδα που φτάνει στον τελικό του Champions League, του FA Cup και του League Cup στην ίδια σεζόν και τη θέληση να δημιουργήσει ιστορία κατακτώντας κι άλλα τρόπαια…

«Τι μπορώ να πω τώρα; Υπάρχει μόνο μια ελπίδα για να κερδίσεις σε έναν τελικό και αυτή είναι να πας. Αυτό έχουμε κάνει μέχρι τώρα. Έχουμε παίξει όλα τα διαθέσιμα παιχνίδια. έχουμε περάσει σε όλες τις διοργανώσεις μέχρι το τελευταίο παιχνίδι, από τις οποίες οι 3 δεν έχουν τελειώσει. Ξέρω όλες τις ιστορίες τριγύρω από μας και από φιλάθλους ‘αλλων ομάδων – στο πρώτο ημίχρονο αρκετός κόσμος θα ήταν χαρούμενος που χάναμε 2-0, αλλά είναι πολύ δύσκολο να φτάσεις σε 3 τελικούς – για αυτό πιθανότατα κανένας δεν το είχε κάνει μέχρι τώρα. Αλλά το καταφέραμε και όταν παίξουμε αυτούς τους τελικούς θα είμαστε έτοιμοι. Αλλά θα αντιμετωπίσουμε πολύ δυνατές ομάδες οπότε θα δούμε. Θα παλέψουμε για το καλύτερο σίγουρα, αλλά θα είναι δύσκολο γιατί όπως σας είπα κανείς δεν έχει καταφέρει κάτι τέτοιο γιατί είναι πραγματικά δύσκολο».

Για τις αλλαγές που έκανε κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου…

«Ναι, ξέρω ότι ήταν δύσκολο και για τη Villarreal το πρώτο ημίχρονο. Σε πολλές στιγμές πήραν όλα τα ρίσκα – δε θα μπορούσα να τους σεβαστώ περισσότερο. Τουλάχιστον στο φυσικό κομμάτι, κάτι που δε συζητήσαμε στο ημίχρονο. Όχι, δε μπορώ να σας πω τι είπα στο ημίχρονο, δεν ξέρω κιολας ακριβώς τι τους είπα, αλλά ξέρω τι ήθελα να περάσω στην ομάδα μου. Το να παίξουμε ποδόσφαιρο, να κάνουμε κινήσεις, να είμαστε θαραλλέοι και να παίξουμε έξυπνα. Ήταν ποδοσφαιρικό το πρόβλημα που είχαμε και το να τα λύνεις με σωστό ποδοσφαιρικό τρόπο χρειάζεται να είσαι έτοιμος νοητικά. Μετά από 3 λεπτά, το μυαλό μας δεν ήταν πλέον στο παιχνίδι – ήμαστα βιαστικοί, νιώθαμε την πίεση και αυτό δε βγάζει και πολύ νόημα. Πρέπει να παίξεις το ποδόσφαιρο που θέλεις, και αυτό κάναμε στο δεύτερο ημίχρονο».

Για το αν ο Diaz ήταν η λύση στα προβλήματα του πρώτου ημιχρόνου…

«Το θέμα είναι ότι δεν ήταν ο Luis η λύση – η λύση ήταν ότι αρχίσαμε να κινούμαστε περισσότερο. Στο πρώτο ημίχρονο επιθετικά δεν το κάναμε αυτό/ Όπως είπα, οι παίκτες μας δεν άλλαζαν θέση, και με τον τρόπο που αμυνόταν η Villarreal δε χρειαζόταν μετά να κάνει και πολλά και κέρδιζαν κάθε μονομαχία. Νομίζω ότι δε μπορούσαμε να κρατήσουμε τη μπάλα επειδή δεν κάναμε σωστές κινήσεις, αλλά αν δε μπορείς να παίξεις τη μπάλα μπροστά, χρειάζεσαι επιλογές στο κέντρο επίσης. Προφανώς ο Thiago δεχόταν αρκετή πίεση όταν γυρνούσε να ζητήσει τη μπάλα, και τα μπακ μας – ειδικά ο Robbo – ήταν πολύ νωρίς αρκετά ψηλά σε στιγμές που είχαμε πέντε παίκτες σε μία γραμμή και κανέναν για την καθοριστική πάσα».

«Οπότε υπήρχαν αρκετά προβλήματα, δεν είναι ότι δε μπορώ να το εξηγήσω τώρα, αλλά τα είδατε κι εσείς – και είδατε και το δεύτερο ημίχρονο. Η διαφορά ήταν ότι μιλήσαμε για αυτό στο ημίχρονο – είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε το παιχνίδι μας και όχι να πέφτουμε στην παγίδα τους. Εκείνη τη στιγμή, μπορεί να θυμάστε την πρώτη πάσα που περάσαμε στο μεσοδιάστημα, και ο Naby Keita μπορούσε να γυρίσει, μετά ο Sadio αν είχαμε δώσει εκεί τη μπάλα, κλαι ξαφνικά αρχίσαμε να δημιουργούμε κι εμείς προβλήματα στην τελευταία τους γραμμή. Αυτές ήταν καταστάσεις που περιμέναμε να έχουμε ήδη από το πρώτο ημίχρονο. Ήταν ξεκάθαρο ότι θα μας πιέσουν, αλλά αν τους πιέσεις μπορείς να βρείς ελεύθερους χώρους. Ήταν ξεκάθαρο ότι αν εκεί κερδίζαμε τις ένας εναντίον ενός μονομαχίες ότι θα έχουμε πλεονέκτημα».

«Αν στην πρώτη σου ευκαιρία σκοράρεις τότε σου δίνει την απαραίτητη ώθηση. Αν δεχθείς πρώτος γκολ, τότε συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, και αυτό ακριβώς συνέβη σε εμάς, οπότε έπρεπε να ξαναμπούμε στο παιχνίδι και τα παιδιά το έκαναν, οπότε όλα καλά».

Για το πως συγκρίνεται αυτό το βράδυ σε σχέση με άλλα στην Ευρώπη, στην καριέρα του…

«Δε μου αρέσει να συγκρίνω, αλλά ναι, ένα μεγάλο βράδυ. Χάναμε 2-0 και το παιχνίδι φαινόταν όπως φαινόταν, οπότε όλος ο κόσμος σκέφτηκε ότι είναι πιο πιθανό να γίνει 3-0 παρά 2-1, αλλά αυτό μάλλον το ξέραμε ήδη στο ημίχρονο. Οπότε αυτή είναι η κατάσταση, έτσι σκέφτηκαν όλοι, αλλά ήμασταν ακόμη στο παιχνίδι, οπότε έπρεπε να παλέψουμε. Απλά έπρεπε να σιγουρευτούμε ότι ο καθένας έβλεπε ότι θα προσπασθήσουμε και αυτό κάναμε στο δεύτερο ημίχρονο».

«Ειλικρινά, όταν είδα να περνάμε πάσες στο μεσοδιάστημα και μπορούσαμε επιτέλους να δημιουργήσουμε, ήξερα ότι έχουμε ελπίδες να γυρίσουμε το παιχνίδι. Το πρώτο γκολ που σκοράραμε με τον Fabinho ήταν μια κατάσταση όπου ο Fab προσέφερε αυτήν την επιλογή με το τρέξιμό του, που δεν το είχε κάνει μέχρι τότε στο παιχνίδι. Φυσικά στάθηκε και λίγο τυχερός με το τελειώμα, αλλά έπρεπε να διασπάσουμε τις γραμμές τους και αυτό κάναμε. Αυτό το έκανε αρκετά ξεχωριστό για μένα, ο τρόπος που αντιδράσαμε. Από το προβάδισμα που είχαμε και το γεγονός ότι μετά από 2-3 λεπτά χάναμε ήδη 1-0, και με όλα τα παιχνίδια που έχουν παίξει τα παιδιά, ναι ήταν πολύ ξεχωριστό – και είναι για μένα μάζι με όλες τις άλλες σπουδαίες βραδιές στην Ευρώπη, ένα πολύ ξεχωριστό βράδυ».