Klopp: «Ηγέτης είναι αυτός που δίπλα του προοδεύουν οι άλλοι, όχι αυτός που τα ξέρει όλα» (vid)

Σε μια σύντομη συνέντευξη για την κοινωνική φύση του ποδοσφαίρου, ο Jurgen Klopp εξήγησε το πώς αντιλαμβάνεται το παιχνίδι, την οικουμενικότητα της Liverpool και τον ρόλο του ως… «αποθεματική αντλία» για τους παίκτες.

Γνωρίζουμε (και αγαπάμε) το πόσο… φιλόσοφος είναι ο Jurgen Klopp και απορροφούμε τα λεγόμενα του κάθε φορά που μας δίνεται η ευκαιρία.

Διαβάστε (και δείτε στο τέλος του άρθρου) την σύντομη συνέντευξη του Γερμανού προπονητή της Liverpool στο LFC TV, σε μια παραγωγή που «έτρεξε» με πρωτοβουλία του χορηγού του συλλόγου, Western Union.

Αναλυτικά όσα ανέφερε ο Klopp…

Για το ποδόσφαιρο και τη διαχείριση των πληροφοριών:

«Έχω πολλές περισσότερες πληροφορίες από αυτές που δίνω στους παίκτες, όχι επειδή με ενδιαφέρει να τις κρατώ για τον εαυτό μου, αλλά επειδή έχουν απλά να παίξουν ένα παιχνίδι, το ποδόσφαιρο είναι απλά ένα παιχνίδι και πρέπει να το παίζεις ελεύθερα.

Στην αρχή για παράδειγμα, όταν έρχεται ένας καινούριος παίκτης, δεν τους δίνω πολλές πληροφορίες, είναι κάπως “άστον να παίξει”. Μαθαίνω γι’ αυτόν, τις φυσικές του κινήσεις, τι θέλουμε να προσαρμόσουμε, τι να κρατήσει, τι να αλλάξει. Οπότε, μαθαίνεις για τους παίκτες σου πράγματα καθημερινά και ξέρεις πως να τους συμπεριφερθείς.

Πολλά γίνονται για την ακρίβεια στα προσωπικά μας τετ-α-τετ, αλλά αυτά αφορούν μόνο τον παίκτη (σ.σ. εννοεί μεμονωμένα), ενώ με την ομάδα έχεις να κάνεις περισσότερα πράγματα, όταν όλοι είναι στην κατάλληλη φόρμα και στη σωστή θέση και προσπαθείς να βοηθήσεις 11 παίκτες να κάνουν τις σωστές κινήσεις στις σωστές στιγμές».

Για την ένταση που «κουβαλά» όταν στέκεται καθόλη τη διάρκεια του αγώνα όρθιος μπροστά στον πάγκο:

«Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους είμαι τόσο ενεργητικός δίπλα από τη γραμμή. Ο ένας φυσικά είναι ο χαρακτήρας μου και, για να πω την αλήθεια, είμαι αρκετά πιο ήρεμος απ’ ότι στην αρχή. Είμαι κάτι σαν αποθεματική αντλία για τους παίκτες μου: όταν αισθάνομαι ότι τα επίπεδα ενέργειας πέφτουν λίγο, είμαι εκεί για να τους δώσω ώθηση και οτιδήποτε χρειαστούν εκείνη τη στιγμή. Είναι προτιμότερο να είναι θυμωμένοι μαζί μου παρά να σκέφτονται “είναι πολύ έντονο σήμερα”. 

Πάντα χρειάζεσαι κάτι σαν… απάντηση, όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι εγώ. Το χρειαζόμουν κι εγώ ως παίκτης αυτό. Οπότε τα παιδιά νομίζω το έχουν συνηθίσει αυτό πια, γιατί όταν δίνω συγχαρητήρια ή κάνω κοπλιμέντα, θα έχουν την ίδια στάση όπως και όταν θα φωνάξω κάτι αρνητικό. Αυτό είναι το πρόβλημα μου, με το πρόσωπο, αλλά ταυτόχρονα, είναι συνηθισμένοι σε αυτό».

Για την επιλογή του να μετακινηθεί στην Αγγλία:

«Ήταν οπωσδήποτε μια συνειδητή επιλογή το να πάω στην Αγγλία, σε μια άλλη χώρα, να μάθω νέα πράγματα, να βελτιώσω μια νέα γλώσσα κλπ, οπότε όλα αυτά είναι θετικά. Γνωρίσαμε πολλούς καλούς ανθρώπους εδώ. Όχι, δε μου λείπει τίποτα. Ο κόσμος μας – η Ευρώπη τουλάχιστον – είναι αρκετά μικρή ώστε να μπορείς να φτάσεις τα πάντα σε ένα δίωρο».

Για το μέγεθος της Liverpool ως παγκόσμιας οικογένειας:

«Αυτός ο σύλλογος είναι απίστευτα μεγάλος, είναι εντυπωσιακό. Είναι πολύ ωραίο αίσθημα και μας δίνει πολλή δύναμη. Προσωπικά, δεν μου δημιουργεί απολύτως καμία πίεση. Μερικές φορές προσπαθώ να φανταστώ πώς είναι σε κάθε σαλόνι σε όλον τον κόσμο όταν παίζουμε, με εκατομμύρια ανθρώπους να είναι απολύτως συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε. Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, μας ακολουθούν όπου κι αν πάμε, διαβάζουν τα πάντα για εμάς και είναι πολύ θετικό αυτό. Είναι, βασικά, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις στον ελεύθερο σου χρόνο – αν αγαπάς το ποδόσφαιρο προφανώς.

Επομένως, μου αρέσει πολύ που έχουμε τόσο θετική περίοδο και ο κόσμος είχε πραγματικά πολλές καλές στιγμές στη σεζόν, οπότε ελπίζω να συνεχιστεί αυτό».

Για τη θεωρία του γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις:

«Όλα όσα κάνουμε στη ζωή – όπως τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι εγώ – έχουν να κάνουν με τις σχέσεις. Γιατί διαφορετικά, ζεις στο δάσος, μόνος, στο βουνό, μόνος και αν το μόνο που θες είναι να είσαι μόνος και να έχεις ευθύνη μόνο για τα πράγματα που κάνεις, τότε θα πρέπει να μείνεις μόνος.

Στον αντίποδα, όταν εισέρχεσαι σε ένα δωμάτιο, αυτομάτως φέρεις έστω και λίγο ευθύνη για την διάθεση στο δωμάτιο. Υπάρχει μια ομάδα εδώ, πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί και κοντά μεταξύ μας. Κάθε παίκτης γνωρίζει το όνομα κάθε εργαζομένου στο Melwood. Δεν φέρω εγώ το βάρος να δημιουργήσω ατμόσφαιρα, ο καθένας έχει ευθύνη γι’ αυτό, ειδικά σε μια ποδοσφαιρική ομάδα. 

Δούλεψε καλά έτσι, κερδίζαμε όλοι για όλους, το κάνουμε για την Carol και την Caroline, γιατί γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι για τον καθένα τους και έτσι αποκτά όλο μεγαλύτερη αξία. Αν αυτό που κάνεις το κάνεις για μια μεγαλύτερη ομάδα ατόμων, τόσο καλύτερο γίνεται και το δικό σου αίσθημα, έτσι είναι».

Για την ηγετικότητα:

«Προσπαθώ τα πάντα για να είμαι όσο το δυνατόν περισσότερο επιτυχημένος γίνεται. Ζω 100% για τα παιδιά, με τα παιδιά και για όλο αυτό που κάνουμε για τον σύλλογο. Και νομίζω πως καταρχάς αυτό είναι ηγετικότητα. 

Ως ηγέτης δεν μπορείς να είσαι ο τελευταίος που έρχεται και ο πρώτος που φεύγει.  Δε χρειάζεται, πάντως, να είσαι πάντα και ο πρώτος που έρχεται και ο τελευταίος που φεύγει, αλλά πρέπει να είσαι παράδειγμα για τους άλλους. 

Έχουμε πολλή αυτοπεποίθηση και αυτό είναι σημαντικό για έναν ηγέτη. Γιατί αν περίμενα από τον εαυτό μου ότι θα τα ξέρω όλα και ότι είμαι ο καλύτερος σε όλα, δεν θα μπορούσα να έχω αυτοπεποίθηση – και δεν το περιμένω. Γνωρίζω ότι είμαι καλός σε κάποια πράγματα, αρκετά καλός σε μερικά, και αυτό είναι αρκετό. 

Η αυτοπεποίθηση μου είναι μεγάλη αρκετά ώστε να επιτρέπω σε άλλους να προοδεύουν δίπλα μου. Δεν είναι πρόβλημα αυτό. Χρειάζομαι ειδικούς δίπλα μου. Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να έχεις ενσυναίσθηση, να προσπαθείς να καταλαβαίνεις τους ανθρώπους γύρω σου και να τους προσφέρεις πραγματική στήριξη. Και ύστερα όλοι μπορούν να δράσουν. Εκεί συνίσταται η ηγετικότητα – στο να έχεις ισχυρούς ανθρώπους γύρω σου, με καλύτερη γνώση από εσένα σε διάφορους τομείς. Στο να μη συμπεριφέρεσαι σαν να τα ξέρεις όλα, στο να είσαι έτοιμος να παραδεχτείς πως “δεν έχω ιδέα τώρα, δώσε μου δύο λεπτά και ίσως αποκτήσω”. Έτσι ακριβώς το αντιλαμβάνομαι και δεν είναι ένα είδος φιλοσοφίας αυτό, είναι απλά ο τρόπος ζωής μου».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *