Ο Pep Lijnders, η Porto και τα εφτά χρόνια στο Dragao που τον άλλαξαν ως προπονητή

Ο βοηθός του Jurgen Klopp, Pep Lijnders, θα συναντηθεί με… παλιούς γνώριμους στα παιχνίδια της Liverpool με την Porto, μιας και υπήρξε προπονητής στις ακαδημίες των Πορτογάλων.

Το 2007 η Porto προσέλαβε τον Ολλανδό Pep Lijnders ως προπονητή στα τμήματα υποδομής, όμως εκείνος, ερχόμενος από την PSV Eindhoven, δεν είχε καμία ιδέα από τα πορτογαλικά. Την επικοινωνία του με τους ποδοσφαιριστές του βοηθούσε πάντοτε ένα συγκεκριμένο άτομο.

«Ευτυχώς, υπήρχε πάντα ένα παιδί σε κάθε ηλικιακή ομάδα που μπορούσε να μιλήσει άπταιστα αγγλικά, οπότε τον έβαζα να μεταφράζει όσα έλεγα, ήταν υπέροχο αυτό. Θα μπορούσε να μεταφέρει στους υπόλοιπους εντελώς διαφορετικά πράγματα, δεν καταλάβαινα τίποτα απ’ όσα τους έλεγε στα πορτογαλικά ούτως ή άλλως».

Αν και η αρχή φαινόταν δύσκολη, Porto και Lijnders θα συμπορεύονταν για συνολικά 7 χρόνια! Ο Ολλανδός τεχνικός, μάλιστα, υπέγραψε την πρώτη τριετή ανανέωση συνεργασία μόλις μετά από μισή σεζόν εργασίας στην Πορτογαλία (το αρχικό ήταν μονοετές)!

Αναμφίβολα, λοιπόν, η συνάντηση Porto και Liverpool τον θέτει στο κέντρο του ενδιαφέροντος.

«Η επιστροφή στο Dragao είναι ένα θέμα, όμως το να τους συναντώ να παίζουν στους προημιτελικούς της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στον κόσμο, κάνει τα πράγματα ακόμα πιο ιδιαίτερα. Δεν υπάρχουν πολλοί σύλλογοι στην Ευρώπη με περισσότερη ιστορία, παράδοση, πολιτισμό και ατμόσφαιρα οπαδών σαν αυτή που έχει η Porto. Η Liverpool είναι οπωσδήποτε ένας (σ.σ σύλλογος) από αυτούς και εγώ είμαι μέλος αυτούς του ιδιαίτερου συλλόγου».

«Η Porto άφησε πάνω μου το αποτύπωμα της, ως προπονητής, αλλά ακόμα περισσότερο ως άνθρωπος. Θα μιλώ πάντα για αυτούς με πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι τους». 

Η Liverpool τον… τσίμπησε το 2014 από την Porto και του έδωσε το πόστο του προπονητή στην U16.

«Όταν έμαθα στη Liverpool ότι ενδιαφερόμουν, έκαναν τα πάντα για να με φέρουν. Ήμουν στην Ουαλία για κάτι παρουσιάσεις και σεμινάρια. Ήταν η σωστή στιγμή, ο σωστός σύλλογος, αλλά, κυρίως, τα σωστά ταλέντα».

Οι «Κόκκινοι» διέκριναν εξαρχής πως ο Lijners είχε δυνατότητες που μπορούσαν να ξεφύγουν από το πλαίσιο της ακαδημίας και γι’ αυτό τον προώθησαν σε έναν νεοσύστατο ρόλο, ως τον μεσάζοντα μεταξύ πρώτης ομάδας και ακαδημιών, ώστε να συνδυαστεί τέλεια το προπονητικό του ταλέντο με το… μάτι του στο να ξεχωρίζει όσους μπορούν να κάνουν τη διαφορά. 

Διατήρησε το πόστο αυτό για αρκετό καιρό, ώσπου ήρθε πέρυσι το χειμώνα η πρόταση της ολλανδικής Nijmegen για να τον αποκτήσει ως προπονητή στην ανδρική της ομάδα. Πολύ ευγενικά, ο Lijnders ζήτησε από την Liverpool να του επιτρέψει να δοκιμάσει αυτήν την πρόκληση και εκείνη του άνοιξε τον δρόμο.

H παρουσία του στους Ολλανδούς κρίθηκε, ωστόσο, αποτυχημένη, αφού δεν κατάφερε να βγάλει την ομάδα από τη ζώνη του υποβιβασμού. Στη Liverpool, όμως, δρομολογήθηκαν στο μεταξύ σημαντικές εξελίξεις. Η αποχώρηση του Zeljko Buvac από το πλάι του Jurgen Klopp άφησε μια θέση κενή και την τριάδα (Klopp – Buvac – Krawietz) λειψή. Ο Jurgen επικοινώνησε με τον Lijnders και του πρότεινε να τον προωθήσει σταδιακά σε ρόλο βοηθού προπονητή, όπως κι έγινε.

Το «μέγεθος» που ονομάζεται Pep Lijnders δεν θα ήταν σήμερα το ίδιο, αν δεν είχε γαλουχηθεί στην ποδοσφαιρομάνα Porto.

«Δεν υπάρχει συλλογικότητα χωρίς καλούς παίκτες και δεν υπάρχει επιτυχία χωρίς συλλογικότητα. Αυτή η πρόταση αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο το πώς οι ιδέες μου αναπτύχθηκαν στην Porto», λέει ο ίδιος. 

«Μετατράπηκα από έναν προπονητή που είχε ως αρχικό σημείο στην πορεία του την ατομική βελτίωση, σε προπονητή που άρχισε να κοιτά εντελώς διαφορετικά το ίδιο το παιχνίδι. Ποτέ δεν άλλαξα το τι θεωρούσα απαραίτητο – υψηλή ένταση, επιθετικό ποδόσφαιρο – άλλαξα τον τρόπο που το σκεφτόμουν όλο αυτό και ειδικότερα τον τρόπο που το έδειχνα στην προπόνηση».

«Έβαλα περισσότερα θεμέλια στις ιδέες μου, καλύτερη ιεραρχία στις προτεραιότητες μου. Η τακτική περιοδικότητα έγινε το κάδρο».

«Στην Porto ήταν πανέμορφη περίοδος για μένα. Έκανα τρεις προπονήσεις την ημέρα. Τα παιδιά αυτά μας έδιναν ενέργεια, μας έδιναν χαρά, έκαναν και την πιο μεγάλη προπόνηση σύντομη. Θέλαμε οι παίκτες μας να μπορούν να επιζήσουν από κάθε κατάσταση, να μπορούν να κρύψουν την μπάλα και να την προστατέψουν και να μπορούν να πηγαίνουν ασταμάτητα σε επιθέσεις κόντρα στους αντιπάλους».

«Περισσότερο από αυτό, επικεντρωθήκαμε στην αυτοπεποίθηση τους, την προθυμία να επενδύσουν στους εαυτούς τους και να αναπτύξουν την αυτοκριτική. Το πορτογαλικό μου αίσθημα δεν θα χαθεί ποτέ. Πραγματικά αισθάνομαι πως όλα όσα έχω τα πήρα στη διάρκεια της εφτάχρονης παρουσίας μου εκεί».