Η ήρεμη Barcelona που ξέρει περισσότερα και η προσαρμοστική Liverpool που έχει άγνοια κινδύνου | Tactical pregame

Βράδυ πρωτομαγιάς, Barcelona και Liverpool δίνουν την πρώτη τους μάχη στην προσπάθεια για πρόκριση στον τελικό του Champions Leageue και η τακτική κόντρα παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Γράφει ο Νίκος Γιαμπολδάκης. 

Αμφότερες δεν δυσκολεύτηκαν να προκριθούν, απέναντι σε Manchester United και Porto, όμως ο ημιτελικός είναι άλλη υπόθεση. Δύο κυρίαρχα σύνολα, δύο ομάδες που θέλουν την μπάλα (και τη χρησιμοποιούν με διαφορετικό τρόπο), θα πρέπει τώρα να βρουν τη χρυσή τομή στη μοιρασιά της κατοχής, με καθεμιά να έχει ξεχωριστά πλεονεκτήματα…

Νιώθει άβολα χωρίς τη μπάλα… ή και όχι

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε σοφά έπραξε και δεν πείραξε το DNA της Barcelona όταν ανέλαβε τα ηνία του ισπανικού συλλόγου. Φυσικά και οι «μπλαουγκράνα» δεν αγγίζουν τις ομάδες των προηγούμενων ετών, αφού υστερούν σε ρόστερ και ονόματα, όμως αυτό που τους δίνει τη δυνατότητα να κοιτούν… αφ’ υψηλού τουλάχιστον τις υπόλοιπες ισπανικές ομάδες είναι το γεγονός πως ξέρουν τι να κάνουν με την μπάλα στα πόδια.

Για την Barcelona, η κατοχή είναι το μισό παιχνίδι, η μισή νίκη. Όπως είχε πει και ο Pep Guardiola από τον πάγκο των Καταλανών (σε πολύ ελεύθερη μετάφραση), «βάζει κανείς γκολ μόνο όταν έχει τη μπάλα και όταν έχει την μπάλα δεν δέχεται και τέρματα». Παίζουν στην έδρα τους, μπροστά στο αναρίθμητο κοινό τους, που διψά για ευρωπαϊκή διάκριση πέντε σεζόν μετά την τελευταία. Θα θέλουν την κατοχή, θα θέλουν την μπάλα.

Το πολύ θετικό στοιχείο για την Barcelona, πάντως, είναι το γεγονός πως ο Ernesto Valverde έχει καταφέρει να εξασκήσει την ομάδα και στην τακτική της «υπομονής», του «περίμενε», του «δώσε μπάλα και χώρο και κλείδωσε τον αντίπαλο με τοποθετήσεις». Και αυτό είναι ένα πολύ χρήσιμο στοιχείο όταν αντιμετωπίζεις μια ομάδα που επίσης θέλει την μπάλα και μιας και σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές ή και περίοδοι στο παιχνίδι που θα χρειαστεί να αμυνθείς. Να αμυνθείς και να χτυπήσεις στην κόντρα, γιατί Barcelona είσαι ρε αδερφέ, όχι Brighton.

Το παραπάνω το είδαμε και στις δύο πρόσφατες αναμετρήσεις κόντρα στη Real Μαδρίτης, όπου οι «μπλαουγκράνα» πήραν δύο νίκες με σύστημα 4-4-2 και αμυντικό προσανατολισμό, αφήνοντας τη μπάλα στους Μαδριλένους.

Δε λογαριάζει από έδρες και ξέρει να κερδίζει με πολλούς τρόπους

Τη μπάλα αρέσκεται να έχει στην κατοχή της και η Liverpool, η οποία γενικά έχει αποδείξει πως δεν αισθάνεται ότι παίζει εκτός έδρας, όπου κι αν βρίσκεται αυτό το «εκτός». Πέρα από την κυκλοφορία της μπάλας, όμως, η ομάδα του Jurgen Klopp έχει ένα (πολυδιάστατο) επιπλέον πλεονέκτημα: ξέρει πολύ καλύτερα να παίζει αντεπιθέσεις, είναι πιο γρήγορη, πιο ταχυδυναμική και καλύπτει περισσότερα χιλιόμετρα. Είναι δε και πιο ψηλή. Αυτό, συνολικά, σημαίνει πως οι Reds προσαρμόζονται πιο εύκολα στις απαιτήσεις μιας αναμέτρησης και στον τρόπο παιχνιδιού του αντιπάλου. 

Το μόνο σίγουρο, δηλαδή, είναι πως στον αγώνα της πρωτομαγιάς θα δούμε πότε τον έναν και πότε τον άλλον να ψάχνει το οργανωμένο παιχνίδι και την διάσπαση της αντίπαλης άμυνας, ενώ, αντίστροφα, ένας από τους δύο αντιπάλους θα «ψάχνεται» για την κόντρα επίθεση.

Flat κεντρική τετράδα εναντίον gegenpressing 

Έχοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω, λοιπόν, η Barcelona του Ernesto Valverde θα «κατεβεί» φυσικά με το γνωστό 4-3-3, στο οποίο αρέσκεται, το οποίο γνωρίζει καλά και τη βολεύει. Αυτά, όμως, μόνον σε φάση επίθεσης. Γιατί όταν τη μπάλα την έχει η Liverpool, οι «μπλαουγκράνα» θα γυρίσουν το σύστημα σε 4-4-2, με μια flat κεντρική τετράδα από Busquets, Rakitic και δύο εκ των Vidal/Arthur/Coutinho, η οποία θα κοιτάξει αφενός να κλείσει διαδρόμους, αφετέρου να κλέψει και να τροφοδοτήσει τους προωθημένους Messi και Suarez.

Το… περπάτημα του Αργεντίνου και η απογοήτευση του Ουρουγουανού (όταν δεν πεισμώνει) μετά από χαμένες ευκαιρίες ή ελλειπή τροφοδότηση, μπορούν πάντως να χαρίσουν υπεραριθμίες στη Liverpool, που θα ανεβαίνει με τρεις κεντρικούς χαφ και τουλάχιστον τον έναν από τους δύο μπακ. Από τους μέσους της Barcelona θα απαιτούνται άριστες μετατοπίσεις και από τους μπακ συνέπεια στις επιστροφές, ενώ, στον αντίποδα, η Liverpool θα πρέπει να καλύπτει συνεχώς τα νότα της, αφού Messi και Suarez μπορούν να «μετατρέψουν» το 2v3 από ολιγαριθμία σε υπεραριθμία για λογαριασμό τους. 

Από πλευράς Reds, το υψηλό pressing (και κατά διαστήματα ολικό, το λεγόμενο και gegenpressing) θα είναι το μυστικό για τις φάσεις άμυνας, με δημιουργία παγιδών και εξειδικευμένη πίεση, πχ στην πρώτη επαφή του Vidal (αν παίξει), στον έλεγχο της μπάλας από τον αδύναμο πλην όμως τεχνίτη Coutinho ή και πίεση της πρώτης πάσας με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλειστεί ο Busquets. Η Barcelona δεν φημίζεται για τις γρήγορες αλλαγές παιχνιδιού (από πλευρά σε πλευρά), άρα οι παίκτες της Liverpool δεν θα ζοριστούν στις μετατοπίσεις. Αν καταφέρουν να οδηγήσουν το παιχνίδι στη δύναμη και στις διεκδικήσεις, τότε θα έχουν τον πρώτο λόγο.

Σαν να πηγαίνει στα… μπουζούκια V σαν να… δουλεύει στα μπουζούκια

Οι τακτικές δεν είναι τίποτα περισσότερο από γενική προηγούμενη γνώση, ειδική κατά περίπτωση και κατ’ αγώνα εντολή, κατανόηση και, τέλος, συγκέντρωση. Και μπορεί αμφότερες οι ομάδες να πληρούν τα πρώτα τρία, ωστόσο οι παίκτες της Liverpool θα πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια για να παρουσιαστούν συγκεντρωμένοι και ήρεμοι. Βέβαια, θα ρωτήσει κανείς, μετά από τέτοια συνεπέστατη και επαγγελματική απόδοση καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, πώς περιμένεις να παρουσιαστούν διαφορετικοί τώρα; Δεν περιμένω, απλώς υπογραμμίζω ότι για τους ίδιους θα είναι δυσκολότερο να καταφέρουν να συγκεντρωθούν.

Η μεν Barcelona έχει «καθαρίσει» τον τίτλο στην Ισπανία, περιμένει να έρθει η σειρά του Copa del Rey και ο τελικός με τη Βαλένθια σε ένα μήνα από τώρα και εστιάζει απόλυτα στους ημιτελικούς με τη Liverpool. Ταυτόχρονα, οι παραπάνω συνθήκες έχουν επιτρέψει στον Valverde να κάνει rotation, με τον Messi να παίζει συνολικά 67 λεπτά στα τελευταία δύο παιχνίδια και τον Busquets… 9! 

Η δε Liverpool έχει να διαχειριστεί την πίεση της Premier League, την ανάγκη για το 2/2, η οποία έχει δύο πηγές προέλευσης: αφενός, μόνο με 2/2 θα έχει ελπίδες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αφετέρου, αν κάνει 2/2 και το χάσει από την Man. City θα «φταίνε» οι «πολίτες», ενώ αν γκελάρει η ίδια τότε… «θα το έχει χάσει αυτή». Εγχώρια, λοιπόν, το σενάριο της απώλειας βαθμών δεν υπάρχει ούτε καν σαν ιδέα, με τον αγώνα στο Newcastle να μεσολαβεί ανάμεσα στους ημιτελικούς του Champions League.

Η πίεση είναι μεγάλη, οι Reds παίζουν συνεχώς και παίζουν στα «κόκκινα». Το στοιχείο που τους κρατά σε εγρήγορση είναι τα επιτυχή αποτελέσματα, που τους δίνουν ασταμάτητη ώθηση, αλλά στην πρώτη… στραβή ο «πύργος» πέφτει σαν να ήταν φτιαγμένος από τραπουλόχαρτα.

Το μόνο που μπορεί να αντιτάξει κανείς εδώ, ως μορφή πίεσης που «κουβαλούν» οι Καταλανοί, είναι ίσως το άγχος της πρόκρισης και της επιτυχίας – αν και είναι αρκετά ώριμη ομάδα για να ξέρει ότι, ανεξάρτητα από το αυριανό αποτέλεσμα, στον επαναληπτικό μπορεί και να κερδίσει αλλά και να χάσει την πρόκριση – καθώς επίσης και το άγχος του να μην δεχτεί κάποιο τέρμα στην έδρα της.

Ό,τι και να δούμε, θα το δούμε ως θεατές

All in all, μιλάμε για ημιτελικό Champions League, μιλάμε για τα δύο φαβορί της κατάκτησης του τροπαίου, μιλάμε για την καλύτερη Liverpool της δεκαετίας (τουλάχιστον) και για μια… αηδιαστικά decent Barcelona. 

Μιλάμε για τους βασιλιάδες της κυκλοφορίας που θα φοβούνται μην δεχτούν γκολ και για την πιο χειμαρρώδη ομάδα της τρέχουσας περιόδου. Μιλάμε για τον κορυφαίο play-maker και dribbler στον κόσμο, κόντρα στον αμυντικό που δεν έχει δεχτεί ούτε μια ντρίμπλα φέτος! Μιλάμε για ένα ζευγάρι που μας υπενθυμίζει γιατί το Champions League είναι μαγικό. Οπότε θα το απολαύσουμε πρώτα ως θεατές. Ίσως και αποκλειστικά ως θεατές, ώστε να μη μειώσουμε την απόλαυση σε κανένα σημείο!

κεντρική  photo: Liverpoolfc.com